گفتگوبا خدا
گفتي: ان الله بالناس لرئوف رحيم
*خدا نسبت به همه‌ي مردم - نسبت به همه - مهربونه (بقره/143)
گفتم: دلم گرفته گفتي: بفضل الله و برحمته فبذلک فليفرحوا
* (مردم به چي دلخوش کردن؟!) بايد به فضل و رحمت خدا شاد باشن (يونس/58)
گفتم: اصلا بي‌خيال! توکلت علي الله گفتي: ان الله يحب المتوکلين
*خدا اونايي رو که توکل مي‌کنن دوست داره (آل عمران/159)
گفتم: خيلي چاکريم!
ولي اين بار، انگار گفتي: حواست رو خوب جمع کن! يادت باشه که:
و من الناس من يعبد الله علي حرف فان اصابه خير اطمأن به و ان اصابته فتنة انقلب علي وجهه خسر الدنيا و الآخره
*بعضي از مردم خدا رو فقط به زبون عبادت مي‌کنن. اگه خيري بهشون برسه، امن و آرامش پيدا مي‌کنن و اگه بلايي سرشون بياد تا امتحان شن، رو گردون ميشن. خودشون تو دنيا و آخرت ضرر مي‌کنن (حج/11)
گفتم: چقدر احساس تنهايي مي‌کنم گفتي: فاني قريب
*من که نزديکم (بقره/۱۸۶)
گفتم: تو هميشه نزديکي؛ من دورم... کاش مي‌شد بهت نزديک شم
گفتي: و اذکر ربک في نفسک تضرعا و خيفة و دون الجهر من القول بالغدو و الأصال
* هر صبح و عصر، پروردگارت رو پيش خودت، با خوف و تضرع، و با صداي آهسته ياد کن (اعراف/۲۰۵)
گفتم: اين هم توفيق مي‌خواهد! گفتي: ألا تحبون ان يغفرالله لکم
*دوست نداريد خدا ببخشدتون؟! (نور/۲۲)
گفتم: معلومه که دوست دارم منو ببخشي
گفتي: و استغفروا ربکم ثم توبوا اليه
*پس از خدا بخوايد ببخشدتون و بعد توبه کنيد (هود/۹۰)
گفتم: با اين همه گناه... آخه چيکار مي‌تونم بکنم؟
گفتي: الم يعلموا ان الله هو يقبل التوبة عن عباده
* مگه نمي‌دونيد خداست که توبه رو از بنده‌هاش قبول مي‌کنه؟! (توبه/۱۰۴)
گفتم: ديگه روي توبه ندارم گفتي: الله العزيز العليم غافر الذنب و قابل التوب
*(ولي) خدا عزيزه و دانا، او آمرزنده‌ي گناه هست و پذيرنده‌ي توبه (غافر/۲-۳)
گفتم: با اين همه گناه، براي کدوم گناهم توبه کنم؟
گفتي: ان الله يغفر الذنوب جميعا
*خدا همه‌ي گناه‌ها رو مي‌بخشه (زمر/۵۳)
گفتم: يعني بازم بيام؟ بازم منو مي‌بخشي؟ گفتي: و من يغفر الذنوب الا الله
*به جز خدا کيه که گناهان رو ببخشه؟ (آل عمران/۱۳۵)
گفتم: نمي‌دونم چرا هميشه در مقابل اين کلامت کم ميارم! آتيشم مي‌زنه؛ ذوبم مي‌کنه؛ عاشق مي‌شم! ... توبه مي‌کنم
گفتي: ان الله يحب التوابين و يحب المتطهرين
*خدا هم توبه‌کننده‌ها و هم اونايي که پاک هستند رو دوست داره (بقره/۲۲۲)
ناخواسته گفتم: الهي و ربي من لي غيرک
گفتي: اليس الله بکاف عبده
*خدا براي بنده‌اش کافي نيست؟ (زمر/۳۶)
گفتم: در برابر اين همه مهربونيت چيکار مي‌تونم بکنم؟
گفتي:
يا ايها الذين آمنوا اذکروا الله ذکرا کثيرا و سبحوه بکرة و اصيلا هو الذي يصلي عليکم و ملائکته ليخرجکم من الظلمت الي النور و کان بالمؤمنين رحيما
* اي مؤمنين! خدا رو زياد ياد کنيد و صبح و شب تسبيحش کنيد. او کسي هست که خودش و فرشته‌هاش بر شما درود و رحمت مي‌فرستن تا شما رو از تاريکي‌ها به سوي روشنايي بيرون بيارن. خدا نسبت به مؤمنين مهربونه(احزاب/۴۱-۴۳
التماس دعا . . .