کوشش برای یادگیری در مقابل کوشش برای نمره

یکی از عوارض جانبی نامطلوب نظام نمره گذاری این است که یادگیرندگان به جای کوشش برای یاد گیری  در جهت کوشش برای کسب نمره تشویق می شوند.متاسفانه تا زمانی که نمره تعیین کننده سرنوشت یادگیرندگان است این مشکل به قوت خود باقی است .با این حال معلمان می توانند سعی کنند تا یادگیرندگان در ضمن کوشش برای کسب نمره در جهت کسب یادگیری هم بکوشند .یکی از دلایلی که نمره بر یادگیری ترجیح داده می شود سطح پایین آزمونهای بعضی از معلمان و روشهای غلط نمره گذاری آنان است . اگر نمرات بر اساس آزمونهایی که بر حفظ جزئیات کم اهمیت درس تاکید می کنند، مانند اطلاعات حافظه ای ،تاریخها ،تعاریف و از این قبیل تعیین شوند، دانش آموزان تشویق  می شوند تا صرفا برای گذراندن امتحانات و کسب نمرات مطالب را طوطی وار در حافظه ی خود انباشته نمایند و بلافاصله پس از امتحان آنها را فراموش کنند .در عوض اینگونه آزمونها معلمان بهتر است سوالهایی را طرح کنند که درک و فهم ،قضاوت و تفکر انتقادی یادگیرندگان را برانگیزانند،تا آنهااز این طریق به درک مفاهیم و مطالب به طور عمقی بپردازند .علاوه بر آزمونهای معمولی بهتر است معلمان تکالیفی به دانش آموزان بدهند که نیاز به فعالیتهای سطح بالای ذهنی و تفکر و تعمق داشته باشند ،و از آنها بخواهند تا این فعالیتها را به خاطر یادگیری و بدون کسب نمره انجام دهند .در انجام این کارها می توان با دادن بازخوردهای مثبت و سازنده یادگیرندگان را به ادامه کار تشو یق کرد .نمونه هایی از این تکالیف عبارتند از گرد آوری نمونه گیاهان  و سنگهای مختلف ، انجام  پروژه های تحقیقی کتابخانه ای ،نقد و بررسی کارهای ادبی ،سرودن شعر ،نوشتن قصه و داستان ،یادگیری اکتشافی ، و جز اینها .   

منبع : کتاب روانشناسی پرورشی تالیف دکتر علی اکبر سیف